شهر بادرود|بادرود شهر ياقوت سرخ|معرفی جاذبه های گردشگری اصفهان

شهر بادرود|بادرود شهر ياقوت سرخ|معرفی جاذبه های گردشگری اصفهان

بادرود شهری تاریخی است با پیشینه هفت هزار ساله از توابع شهرستان نطنز در استان اصفهان ودر 60 کیلومتری شرق کاشان و 55 کیلومتری غرب اردستان ودر کنار آزاد راه تهران- اصفهان و بزرگراه تهران - جنوب در مرکز جغرافیایی کشور عزیزمان ایران و در کوهپایه شمالی رشته کوه کرکس قرار دارد.

وجه تسمیه: بادرود با پیشینه تاریخی هفت هزار ساله دارای محوطه های باستانی از هزاره پنج پیش از میلاد است که به عنوان نمونه میتوان به محوطه های باستانی سوچن-قلعه گوشه- شهرباستانی باد- محوطه بادافشان- قلعه اسپی وسیاه بوم اشاره کرد که همگان روزگاری مرکز مدنیت بوده اند.

نام بادرود بر گرفته از آخشیجان چهارگانه آب،باد،خاک و آتش است که به علت تقدس نام باد در نزد ایرانیان پیش از اسلام این سرزمین را باد نام نهاده اند و تقدس کلمه باد تا بدانجا بوده که ایرانیان پیشین روز 22 هر ماه خورشیدی را روز باد یا بادروز می نامیدند که بادرود برگرفته از همان بادروز می باشد.



این شهر در ۱۳۵ کیلومتری شمال اصفهان، ۲۵ کیلومتری شمال نطنز، ۶۰ کیلومتری جنوب شرق کاشان و ۵۵ کیلومتری غرب اردستان و شاهراه ترانزیت تهران - بندرعبارس و همچنین آزادراه قم - اصفهان قرار دارد. باستان شناسان آثار تمدن ۶۰۰۰ ساله را در اطراف روستای اریسمان یافته‌اند  دیاکونوف در کتاب تاریخ ماد از حمله آشور ناسیراپال (پادشاه آشور) به بادرود نوشته‌است.

مساحت منطقه بادرود در سال ۱۳۶۷ طبق نقشه‌های هادی ۳۶۰۰ کیلومتر مربع بوده است که طی سالهای اخیر به آن افزوده شده است. این منطقه از نظر نوع خاک به قسمت تقسیم می‌شود:

    قسمت جنوبی: که از آبرفتهای کوه کرکس تشکیل شده، دشت حاصلخیزی است و دارای خاک رس و ماسه نرم و مستعد برای کشاورزی و دارای منابع آب زیرزمینی نسبتاً خوب است. این منطقه در طول ۳۰ کیلومتر و عرض ۱۵ کیلومتر (به مساحت ۴۵۰ کیلومتر مربع) است .

    قسمت مرکزی: به طول ۳۰ کیلومتر و عرض ۱۰ کیلومتر (به مساحت ۳۰۰ کیلومتر مربع) از تپه‌های شن‌های روان پوشیده شده و منطقه کویری است که از سال ۱۳۵۴ با ایجاد ایستگاه تثبیت شن و نهال کاری و بذر پاشی منطقه نسبتاً حالت آرام به خود گرفته است .

    قسمت شمالی و شمال شرقی: به طول ۹۰ تا ۹۵ کیلومتر و عرض ۳۰ کیلومتر که ابتدای محدوده و حد و مرز شهر ورامین است و دارای یک رشته کوه (به نام سیاه کوه) بوده که نسبتاً نمکزار است.

از محالات بادرود می‌توان به محله‌های حسینیه،گلستان، باغ، کرملک، تخت پادشاه، میدان، خیرآباد، پاشا، کشاورز، ابوالفضل، خرم، شهرک شهید رجایی و ، پاسگاه و محله کوئه اشاره نمود.

جمعیت

جمعیت شهر بادرود طبق سرشماری نفوس ومسکن سال 1390 ،۱۴۳۹۱ نفر است که با روستاهای اطراف آن ۲۳۲۱۱ نفر می‌شودبزرگترین روستا آن ده آباد با بیش از ۲۰۰۰نفر جمعیت ثابت و ۲۰۰۰نفر جمعیت ساکن درپایتخت وشهرهای اطراف می‌باشد

گویش

گویش محلی مردم بادرود «گویش بادی» است که ریشه در پارسی پهلوی اشکانی دارد و جزئی از زبان‌های ایران باستان می‌باشد. گویش محلی یا گویش بادرودی بهترین سند گویایی است که ریشه در قدیمی‌ترین نوشته‌های پهلوی ساسانی دارد و در بسیاری از واژه‌ها که بعدها آورده می‌شود با واژه‌های اوستایی و زبانهای هندی و اروپایی برابر می‌کند. مثلاً «زج: کشک سیاه» که در آثار اولین شاعران زبان فارسی بکار رفته، هنوز در محل کاربرد دارد.

اشتغال

شغل بیشتر مردم بادرود تا چندین سال قبل باغداری و کشاورزی بوده‌است ولی حالا با توسعه شهر بادرود شغل مردم نیز به کارهای دیگر تغییر کرده‌است و هر روز شاهد افزوده شدن مغازه‌ای به مغازه‌های شهر بادرود هستیم. گرچه بخش صنعت و خدمات هم در آن رونق دارد. محصول مهم شهر بادرود انار است که به خارج از کشور هم صادر می‌شود[نیازمند منبع]. پس از انار میوه‌هایی مانند انجیر، انگور و سیب هم در آن تولید می‌شود. وهم چنین صیفی جات نظیر: خیار - طالبی و خربزه هم در سطح بالایی کشت و برداشت می‌شود. پیشینهٔ شهر همچون شهرهای مهم کارهای صنعتی شده‌است که بافت شهری را به حالت یک شهر نیمه پخته برای آلوده کردن محیط گرفته می‌شود در امده‌است.

انار نادری بادرود جز پنج رقم انار مشهور کشور است که به ثبت جهانی هم رسیده است.2000 هکتار از باغات این سرزمین را انارستانهای این شهر در بر گرفته که سالانه 40 هزار تن انار از باغات این شهر برداشت می شود

اقتصاد بادرود

مردم اين ديار از طريق كشاورزي و اندكي دامپروري و صنايع ، به امرار معاش مي پردازند .

در دشتهاي سرسبز بادرود محصولات عمده اي همچون انار ، انجير ، خربزه ، طالبي ، خيار ، انگور و ... برداشت مي شود كه اين ارمغاني است ماحصل دستهاي صبور و مقاوم ملتي كه بيابانهاي خشك را به دشتهاي سرسبز و با طراوت مبدل ساخته اند . انار اين شهر تحت عنوان « ارمغان بادرود » به علت مرغوبيت و طعم خاص خود هواداران بس زيادي را در بازارهاي داخلي و خارجي به خويش جذب كرده است و هر ساله با شروع برداشت اين ميوه بهشتي ( آبان و آذر ) هزاران تن از اين محصول ضمن بسته بندي راهي كشور هاي خارجي بويژه حاشيه نشينان خليج فارس ، چندي از كشورهاي آسيايي از جمله ژاپن و كشورهاي اروپايي مي گردد ، تا پيام رسان تلاش مردم سخت كوش اين خطه باشد .



از صنايع دستي بادرود مي توان به صنعت فرش بافي اشاره كرد به نحوي كه درب خانه هر بادرودي كه گشاده گردد چشمها ناگاه به تابلويي رنگارنگ كه ماحصل دستهاي هنرمندانه زنهاي با ذوقي است كه نقش عشق و اميد را در ميان تار و پودها به ترسيم مي كشند ، خيره مي گردد . فرش دستباف بادرود با نام « كاشان شادسر » يكي از شاهكارهاي صنايع دستي ايران به عنوان تحفه اي ديگر راهي بازار كشورهاي خارجي مي گردد ، تا معرف اين معروف باشد كه هنر نزد ايرانيان است و بس ....

 

امسال كار صادرات انار نادري بادرود به كشور هاي اروپايي ، آسياي جنوب غربي و كشور هاي عربي حاشيه خليج فارس به پايان رسيد .

هر ساله با شروع فصل برداشت انار در اين بخش بالغ بر چهل درصد از انار هاي درجه يك در مراكز مخصوص صادرات انار بسته بندي و با كاميونهاي ويژه اي مستقيما به كشورهاي ياد شده صادر مي گردد .

بالغ بر هزار هكتار از باغات اين بخش به كشت انار اختصاص دارد كه سالانه بالغ بر سي و پنچ هزار تن  محصول برداشت مي شود . گرچه امسال سرما و يخبندان شديد بخشي از باغات انار اين ديار را دچار خسران و ضرر نموده ولي محصول باقي مانده با قيمت مناسبي به بازارهاي داخلي و خارجي صادرگرديد

بادرود در گذر تاريخ :



بادرود بي شك يكي از كهنترين شهرهاي فلات مركزي ايران است،به نحوي كه اقامتگاه بشرهنرمند و صنعتگر ايران پيش از تاريخ در اين بخش بوده است . آنگاه كه شش هزار سال قبل انسانهاي ديگر نقاط در درون غارها و بصورت بدوي مي زيستند ، مردم اين ديار شهرنشينان آغازين تاريخ بوده اند كه با دستان هنرمند خويش به ساخت ظروف مسي و سفالي زيباي كه نقش عشق و زندگي بر آن حك شده بود مي پرداختند . ( اكتشاف در تپه تاريخي سياه بوم اريسمان بادرود سالهاي 81-79 توسط گروه باستان شناسي دانشگاه فرايبورگ آلمان )




بادرود در كتب تاريخي معتبر :

« روث وايت هاوس »در كتاب نخستين شهر ، از باد به عنوان يكي از چهارده شهر مهم دوران دودماني آغازين در 2500 سال پيش از ميلاد نام برده است .

« ديا كونوف » در كتاب تاريخ ماد از حمله آشور نا سيراپال ( پادشاه آشور) به باد خبر داده است.

 

در اواخر قرن سوم هجري قمري بادرود يكي ازمراكز مهم بين راهي اصفهان – ري بوده است ( علائق النفسيه نوشته اين رسته به سال 290 هجري قمري ) . در قرن چهارم هجري قمري از باد به عنوان دير گچين ياد شده كه منزلگهي آباد و منزه بوده است ( مسالك و ممالك نوشته ابراهيم اصطخري به سال 346 هجري قمري )  حسن ابن حسن قمي به سال 378هجري قمري دركتاب (تاريخ قم ) از باد به عنوان يكي از كاريزهاي اصلي نام برده است .

« سيد واقف افشته اي » در وقف نامه خود كه توسط « ابو بكر ابن احمد طهراني » در سال 857 هجري قمري نگاشته شده ، حدود مزرعه اي گوشه را به قريه باد انتساب داده است . طبق نوشته هدايت اله افوشته اي در كتاب « نقاوة الاثار في ذكر الاخيار » در سال 988 هجري قمري ( زمان سلطنت شاه تهماسب صفوي ) مردم باد توسط مرتضي قلي خان پرناك ، حاكم خراسان قتل عام گرديدند  . دهخدا  در فرهنگ نامه خويش پس از شرح مختصري از اوضاع جغرافيايي بادرود به قلعه خرابه اي به نام گبري كه از آثار تاريخي اين شهر بوده اشاره مي نمايد .

 

از همه اين منابع معتبر كه بگذريم ، گويش محلي بادرود كه ريشه در فارسي پهلوي دارد تنها گويشي است كه به عنوان يادگار پيشينيان ايران كهن در اين ديار به ياد مانده است .

 جاذبه های گردشگری بادرود|دیدنی های بادرود